Drugsmisbruik

Wat is een stoornis in middelengebruik?

Stoornis in het middelengebruik is de nieuwe medische term voor verslaving. Het vervangt woorden als middelenmisbruik en middelenafhankelijkheid. Het is een chronische psychische aandoening veroorzaakt door het dwangmatig gebruik van alcohol of drugs, of beide, die leidt tot permanente veranderingen in de structuur en functie van de hersenen.

Wat is het verschil tussen stoornis in middelengebruik en verslaving?

Ze zijn hetzelfde. Stoornis in het gebruik van middelen werd aangenomen om de aandoening te erkennen als een psychische aandoening en etiketten als misbruik en afhankelijkheid te schrappen. In het verleden werd middelenmisbruik gezien als een lichte vorm van verslaving, en middelenafhankelijkheid als een matige tot ernstige verslaving.

Het National Institute of Drug Abuse definieert een verslaving – stoornis in middelengebruik – als:

een recidiverende, chronische stoornis die wordt gekenmerkt door het dwangmatig zoeken naar drugs (en alcohol), aanhoudend gebruik ondanks schadelijke gevolgen, en langdurige veranderingen in de hersenen. Het wordt beschouwd als zowel een complexe hersenaandoening als een geestesziekte. Verslaving is de ernstigste vorm van een volledig spectrum van stoornissen in het gebruik van stoffen, en is een medische ziekte die wordt veroorzaakt door herhaaldelijk misbruik van een stof of stoffen.”

Een stoornis in het middelengebruik heeft betrekking op het effect van drugs en alcohol op de vorm en de functie van de hersenen, niet op de levenskeuzes en het gedrag van mensen.

Welke factoren veroorzaken stoornissen in middelengebruik?

Een stoornis in het gebruik van drugs is een complexe medische aandoening die wordt beïnvloed door genetica, omgevingsfactoren en ervaringen uit het verleden.

Genetica
Genetica verwijst naar lichamelijke en geestelijke eigenschappen die bij de geboorte van ouders op kinderen worden overgedragen. Het is een misvatting dat mensen worden geboren met een verslavingsgen, maar uit onderzoek blijkt dat verslavingen matig tot zeer erfelijk zijn (overdraagbaar van ouder op kind).

Verslavingswetenschappers schatten dat 40 tot 60 procent van iemands kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van een verslaving voortkomt uit de genetica. Deze statistieken betekenen dat als een of meer van uw ouders met een verslaving hebben geworsteld, het risico om zelf een verslaving te ontwikkelen groter is dan bij iemand die geen directe familieband met de stoornis heeft.

Omgevingsfactoren
De omgeving van een persoon speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van een stoornis in het gebruik van drugs. Omgevingsfactoren zijn activiteiten, plaatsen en mensen waaraan u van jongs af aan tot op volwassen leeftijd wordt blootgesteld.

Omgevingsfactoren die de grootste invloed hebben, zijn onder meer opgroeien in een gemeenschap met een laag inkomen, druk van leeftijdsgenoten, een afwezige vader, slechte discipline en structuur in huis, ouders of familieleden die middelen misbruiken of betrokken zijn bij criminele activiteiten, en vroege blootstelling aan alcohol of drugs.

Ervaringen uit het verleden
Uw lichamelijke en geestelijke welzijn wordt bepaald door ervaringen uit uw kindertijd. Vroege blootstelling aan trauma’s, geweld en stress kan een langdurig negatief effect hebben op uw geestelijk welzijn, en beïnvloedt uw gedrags- en emotionele ontwikkeling op volwassen leeftijd.

Voorbeelden van negatieve ervaringen uit het verleden zijn:

  • seksueel, fysiek of verbaal misbruik;
  • getuige zijn van geweld thuis of in de omgeving;
  • financiële moeilijkheden, leven in armoede;
  • scheiding of scheiding van ouders, echtelijk conflict;
  • fysieke of emotionele verwaarlozing;
  • verwaarlozing;
  • opgroeien met een ouder of familielid met een psychische stoornis;
  • ouder in de gevangenis.

Hoe ontstaat een stoornis in het gebruik van drugs?

Een stoornis in het gebruik van verdovende middelen verloopt van drugs- en alcoholtolerantie naar afhankelijkheid en stoornis in het gebruik van verdovende middelen (verslaving). Laten we eens kijken naar het verschil tussen de drie om u te helpen begrijpen hoe de aandoening zich ontwikkelt.

1. Tolerantie
Tolerantie treedt op wanneer u niet langer op alcohol of drugs reageert zoals in het begin. U heeft vaker grotere doses nodig om u net zo te voelen als toen u ze voor het eerst gebruikte. Deze conditionering gebeurt omdat uw hersenen zich aanpassen aan de herhaalde stijging van dopamine (veroorzaakt door alcohol- en drugsgebruik) door het verminderen of afsluiten van chemische receptoren.

Enzymen die schadelijke stoffen metaboliseren versnellen, en het aantal celreceptoren waar dopamine zich aan hecht neemt af. Uw centrale zenuwstelsel raakt gewend aan het niveau van drugs of alcohol, wat leidt tot tolerantie voor stoffen en het risico vergroot op blijvende veranderingen in de hersenchemie en het ontwikkelen van een verslaving.

2. Afhankelijkheid
Afhankelijkheid betekent dat u lichamelijke en geestelijke ontwenningsverschijnselen ervaart als u mindert of stopt met alcohol of drugs. De symptomen kunnen mild zijn, zoals stoppen met koffie of sigaretten; of ze kunnen ernstig en levensbedreigend zijn, zoals wanneer u stopt met het gebruik van straatdrugs of voorgeschreven opioïden.

Het hebben van een afhankelijkheid van middelen betekent niet dat u een verslaving heeft. Maar als u geen hulp zoekt en uw afhankelijkheid van schadelijke stoffen niet aanpakt, zal het niet lang duren voordat u een stoornis in het gebruik van middelen ontwikkelt.

3. Stoornis in middelengebruik
Een stoornis in het gebruik van drugs – verslaving – is een chronische hersenziekte die wordt veroorzaakt door herhaaldelijk, dwangmatig drugs- of alcoholgebruik. In dit stadium zijn de chemische veranderingen in de hersenen blijvend, is uw lichamelijke en geestelijke welzijn aangetast, heeft u moeite om normaal te functioneren op school, thuis of op het werk, en ervaart u ernstige ontwenningsverschijnselen als u probeert te stoppen met alcohol of drugs.

Wat zijn de gebruikelijke tekenen en symptomen van een stoornis in het gebruik van drugs?

Een stoornis in het gebruik van middelen – verslaving – veroorzaakt een reeks ongemakkelijke, verontrustende en levensbedreigende symptomen die uw lichamelijke en geestelijke gezondheid aantasten. De behoefte om drugs of alcohol te gebruiken is overweldigend, ondanks de ernstige gevolgen. Uw gedrag en slechte geestelijke gezondheid hebben ook een domino-effect op familieleden en vrienden, waardoor relaties, financiën en het dagelijks leven worden verwoest.

Relaties worden beschadigd of vernietigd, uw werkprestaties lijden eronder, u zakt voor uw schooljaar of verliest uw baan, en u ontwikkelt ernstige medische complicaties. Het tragische gevolg van een stoornis in middelengebruik is een overdosis en de dood.

Waarschuwingssignalen van verslaving

  • defensief, vijandig bij vragen over drugsgebruik of te veel drinken;
  • stemmingswisselingen; angstig, depressief, prikkelbaar, manisch;
  • veranderingen in het uiterlijk; onverzorgd, ongewassen, slordig;
  • slechte school- of werkprestaties, zakken voor school of ontslagen worden van een baan;
  • mysterieus, geheimzinnig, verhoogde behoefte aan privacy;
  • oneerlijk, manipulatief;
  • verstoppen van toebehoren; spuiten, naalden, lepels, lege flessen;
  • interesse verliezen in familie, vrienden en activiteiten;
  • financiële problemen, voortdurend geld lenen;
  • dragen van shirts met lange mouwen op warme dagen (verbergen van sporen);
  • maaltijden overslaan, niet op gezette tijden eten;
  • verminderde zin in seks, impotentie;
  • risicovol gedrag vertonen, in aanvaring komen met de wet.

Fysieke tekenen van verslaving

  • slechte hygiëne, gebrek aan zelfzorg;
  • slechte kwaliteit van de slaap, slapeloosheid;
  • onduidelijke, geforceerde spraak;
  • aanhoudende jeuk;
  • vaak snotteren;
  • gewichtsverlies of -toename;
  • bloeddoorlopen ogen, spitse pupillen;
  • oppervlakkige, diepe of snelle ademhaling;
  • hyperpigmentatie, donkere vlekken rond injectieplaatsen;
  • bleke, klamme, droge huid;
  • acne-uitbraken’
  • open, met pus gevulde zweren;
  • ontstoken, gezwollen, gebarsten lippen;
  • trillen, beven;
  • constipatie of diarree;
  • misselijkheid of braken;
  • stuiptrekkingen, toevallen.

Emotionele tekenen van verslaving

  • angst, depressie;
  • stemmingswisselingen, snelle stemmingswisselingen;
  • wispelturig humeur, snel boos;
  • defensief, opstandig;
  • geagiteerd, prikkelbaar, rusteloos;
  • laag zelfbeeld, gevoel van eigenwaarde;
  • zich hopeloos, hulpeloos, ontevreden voelen;
  • paranoia;
  • hallucinaties;
  • antisociale trekjes.

Wat zijn de verschillende soorten stoornissen in middelengebruik?

Stoornis in het middelengebruik is een brede overkoepelende term die verschillende soorten verslavingen omvat. Een stoornis in het gebruik van meerdere middelen is de medische term voor mensen met de diagnose stoornis in het gebruik van middelen die meer dan één soort drugs of een combinatie van drugs en alcohol misbruiken.

Er zijn zeven soorten stoornissen in middelengebruik:

  • stoornis in het gebruik van alcohol (bier, wijn, sterke drank);
  • stoornis in het gebruik van opioïden (heroïne, fentanyl, OxyContin, Vicodin);
  • stoornis in het gebruik van stimulerende middelen (cocaïne, crack, meth, crystal meth, studiedrugs);
  • stoornis in nicotinegebruik (tabakssigaretten, e-sigaretten);
  • stoornis in het gebruik van marihuana (wiet, cannabis);
  • sedatieve gebruiksstoornis (kalmeringsmiddelen, hypnotica);
  • hallucinogene gebruiksstoornis (LSD, psilocybine, peyote).

Hoe worden stoornissen in middelengebruik behandeld?

Een effectief verslavingsbehandelingsprogramma combineert een medische detox, medicatie om fysieke en emotionele symptomen te behandelen, verschillende psychotherapietechnieken, groepsondersteuning, regelmatige lichaamsbeweging en een gezonde, evenwichtige voeding.

Klinische verslavingsprogramma’s leveren doorgaans betere resultaten op dan poliklinische ontwenningscentra, omdat de zorg en ondersteuning intensief zijn; u kunt afstand nemen van de verslavingstriggers en u concentreren op uw herstel.

Een uitgebreid behandelprogramma van drie maanden (90 dagen) bij Recovery Center in White River wordt aanbevolen voor mensen die al lange tijd met verslaving worstelen en vaak terugvallen.

Medicijnen voor verslavingsbehandeling

  • antidepressiva;
  • antipsychotica;
  • agonisten (geneesmiddelvervangers);
  • antagonisten (Narcan);
  • anti-honger (Naltrexone);
  • antidrinken (Disulfiram).

Psychotherapie voor verslavingsbehandeling

  • cognitieve gedragstherapie;
  • dialectische gedragstherapie;
  • humanistische therapie;
  • interpersoonlijke therapie;
  • rationeel emotieve gedragstherapie.

Holistische therapie voor verslavingsbehandeling

  • mindfulness meditatie;
  • massage;
  • acupunctuur;
  • kunst- en muziektherapie;
  • paardentherapie;
  • yoga;
  • voedingstherapie;
  • fysiotherapie;
  • biofeedback en neurofeedback;
  • reiki, qigong, helende aanraking.

Waarom zou u hulp zoeken voor een stoornis in het gebruik van drugs?

Een stoornis in het middelengebruik tast uw lichamelijk en geestelijk welzijn aan en kan levensbedreigend zijn. Het leidt tot chronische ziekten, cardiovasculair leed, lever- en nierschade, maag-, darm- en ademhalingsproblemen, hersenbeschadiging, cirrose, verminderde immuniteit, infecties en een verminderde hersenfunctie.

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is het aantal doden door opioïde overdoses in de Verenigde Staten in tien jaar tijd verviervoudigd. Heroïne is de moeilijkste drug om mee te stoppen; elk jaar is het alleen al in de Verenigde Staten verantwoordelijk voor meer dan 70 000 doden door overdoses. Momenteel zijn er in Zuid-Afrika geen betrouwbare gegevens over sterfgevallen door overdoses, maar de cijfers stijgen in een alarmerend tempo.

U lijdt aan een overdosis wanneer de toxiciteit van de drugs uw centrale zenuwstelsel overweldigt, waardoor organen zoals uw hart, longen en nieren stoppen. De belangrijkste doodsoorzaak van een overdosis is ademhalingsproblemen. Alcoholvergiftiging kan dodelijk zijn zonder dringende medische behandeling. Het wordt veroorzaakt door het drinken van een grote hoeveelheid alcohol in korte tijd. Hoge alcoholniveaus schakelen kritieke delen van uw hersenen uit die uw ademhaling, lichaamstemperatuur en hartslag regelen.

Hoe eerder u hulp zoekt en een uitgebreide behandeling krijgt voor alcohol- of drugsverslaving, hoe beter. Een integrale verslavingsbehandeling kan uw leven redden en leiden tot een volledig herstel.

Wij zijn er om u te helpen
Neem vandaag nog contact met ons op voor een vertrouwelijk en gratis gesprek met een van onze hoogopgeleide verslavingsprofessionals van het Recovery Centre at White River in Zuid-Afrika.

    Behandeling alcoholisme

    Alcoholisme heet nu stoornis in het gebruik van alcohol (AUD). De nieuwe term beschrijft nauwkeuriger een aandoening die verschillende stadia doorloopt, van alcoholtolerantie tot afhankelijkheid en verslaving. Alcoholisme draagt het sociale stigma van "zwaar drinken", terwijl AUD (alcoholverslaving) de biologische neveneffecten van langdurig alcoholgebruik omvat.

    Lees Meer

    Wanneer ben je verslaafd?

    Er is een dunne lijn tussen middelenmisbruik of -misbruik en verslaving. Hoe weet u of u die grens heeft overschreden? Het eenvoudige antwoord is dat er sprake is van verslaving wanneer uw middelengebruik of gedrag uw lichamelijke, geestelijke, sociale of financiƫle welzijn schaadt.

    Lees Meer

    Wat is een stoornis in middelengebruik?

    Stoornis in het gebruik van middelen is de nieuwe medische term voor verslaving. Het vervangt woorden als middelenmisbruik en middelenafhankelijkheid. Het is een chronische psychische aandoening veroorzaakt door het dwangmatig gebruik van alcohol of drugs, of beide, die leidt tot permanente veranderingen in de structuur en functie van de hersenen.

    Lees Meer